Lente

Ik hoor het al een paar dagen. Iedereen heeft het erover. De lente komt.
's Avonds op mijn werk luister ik naar euforische verhalen over hoe heerlijk het toch was om in de tuin te werken vanmiddag. Ik heb geen tuin en heb heel de dag met de gordijnen dicht in bed gelegen. De keren dat ik wakker was, heb ik de zonnestralen die mijn gordijn (want het is er eerlijk gezegd maar een) niet tegen kan houden, hartgrondig vervloekt.

Vandaag is het dan zover en is de lente officieel begonnen. Voor zover ik weet tenminste. Er schijnt een verschil te zijn tussen de start van de astronomische  lente en de dag die iedereen aanhoudt als het begin van de lente; vandaag dus, 21 maart. Het zal me een zorg wezen. Voor mij is de lente vorige week woensdag officieel begonnen. De eerste dag van het jaar namelijk waarop ik wakker werd van een vogel die in mijn vensterbank luidkeels zat te kwetteren, in de hoop een wijfje aan de haak te slaan.


Veel mensen schijnen daar blij van te worden: "Heerlijk die zon en al die vogeltjes die zo vrolijk fluiten". Ik wil hun plezier niet bederven, maar volgens mij hebben ze geen idee waar ze het over hebben. Die klote beesten zingen niet omdat ze vrolijk of blij zijn. Ze zingen omdat ze willen neuken! Nou kan ik daar best enig begrip voor opbrengen, want dat wil ik zelf ook weleens. Maar waarom in hemelsnaam moeten ze mij daar iedere dag mee lastig vallen en waarom altijd zo verdomde vroeg?

Ik heb respect voor de verschillende rituelen van andere soorten, maar er is een grens. Eigenlijk zou ik 's avonds, als die beesten net lekker liggen te slapen en bij ons mensen de voortplantingsdrang het hoogst is, naar het bos moeten gaan en die beesten eens een koekje van eigen deeg moeten geven.  Zeker weten dat de bossen, zodra de eerste zonnestralen van het jaar zich hebben laten zien, 's avonds uitpuilen van vrouwen die in nieuw aangeschafte outfits rondrennen, zodat ze over een paar maanden trots hun strakke lijf op het strand kunnen tonen. Dus niemand hoeft te weten dat ik mijn waarschijnlijk toch ietwat vreemde frustraties over vogels aan het afreageren ben.

Ik kan dan met een gerust hart naar al die vrouwen schreeuwen "ZEG, KEN IK JOU NIET ERGENS VAN?",  "MOOIE SCHOENEN HEB JE JOH", of "WIL JE IETS VAN ME DRINKEN, JE HEBT VAST DORST!". Die vrouwen begrijpen wel dat ik schreeuw, omdat ik niet zo hard kan lopen als zij kunnen. En dan maar hopen dat die vogels denken: "Ga toch naar de kroeg man". Het zal wel niet helpen maar wellicht lucht het op. Jammer dat komend weekend de zomertijd alweer ingaat. Dan lopen die vrouwen er natuurlijk niet meer als het al donker is.

Volgens het gezegde moet het in mei afgelopen zijn, want dan legt iedere vogel een ei. De vrouwtjes toch tenminste..
Dick van Riel