woensdag 13 juli 2011

Prikkelend Cactusfestival



Sst. Niet verder vertellen. Maar het leukste kleine popfestival is net weer geweest. In Brugge, in het Minnewaterpark, vlakbij het station, was er drie dagen muziek (8, 9 en 10 juli) onder de naam Cactusfestival. Leuke ambiance, waar je nog gewoon met je euries terecht kunt en niet eerst bonnen moet kopen. Aan de kleine bar kun je naast een pintje ook kriek of wit bier bestellen. En buiten het festivalterrein staan genoeg kraampjes om de inwendige mens te versterken met een broodje worst of falafel. Leuk, gezellig en vooral klein. Hopelijk blijft dat zo. Het was de zevende editie. Vorig jaar heb ik het ‘ontdekt’. Maar nu was het toch al weer een stuk drukker. Hopelijk barst het niet uit zijn voegen. De toegang gaat via een smal loopbruggetje. Daar waren dit jaar soms al flinke opstoppingen. Schrikbeelden van Duisburg doemen op…

maandag 4 juli 2011

Tiuri speelt zichzelf

Soms heb je dat zo. Een bekende theatergroep doet ineens iets wat je niet van ze verwacht. Dat overkwam me bij Tiuri, een theatergroep voor mensen met een psychische handicap en soms ook met een lichamelijke beperking. Ik volg Tiuri al jaren en het is mooi om te zien hoe de spelers met soms eenvoudige verhaallijnen een sfeerbeeld neer kunnen zetten. Dat is goed, verdienstelijk en aangenaam.
Maar pas geleden liet de groep zien dat ze de hele discussie over integratie en inclusie echt begrepen hebben. Niet door hoogdravende theorieën of een praatstuk, nee juist door het te laten zien in hun spel. Geen stuk van "oh, wat zijn we toch leuk bezig" of "maar wij kunnen ook wel wat hoor", nee een keiharde confrontatie van eigen onvermogen, verpakt in een theatraal jasje. Geen moralistisch stuk of een spel waarin de "gewone" mens wordt duidelijk gemaakt dat ook zij mankementen hebben, niets van dat alles. Maar wat dan wel?